Η μετάβαση από την οικονομία ορυκτών καυσίμων σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα αναδιαμορφώνει και τον τρόπο μεταφοράς ενέργειας. Δεδομένου ότι οι περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συλλέγονται με τη μορφή ηλεκτρικής ενέργειας, το υδρογόνο που λαμβάνεται από ηλεκτρόλυση νερού με χρήση πράσινου ηλεκτρισμού θεωρείται πολλά υποσχόμενο καύσιμο. Ωστόσο, η αποθήκευση και μεταφορά του υδρογόνου σε μεγάλες κλίμακες είναι δύσκολη με βάση τις υπάρχουσες ενεργειακές υποδομές, τόσο από τεχνολογική όσο και από οικονομική άποψη. Εναλλακτικά, για τη διευκόλυνση της διανομής πράσινου υδρογόνου είναι υπο διερεύνηση διάφοροι ενεργειακοί φορείς όπως η αμμωνία και διάφοροι υγροί οργανικοί φορείς υδρογόνου. Το παρόν θέμα διπλωματικής εργασίας αφορά την τεχνοοικονομική μελέτη παραγωγής και μεταφοράς υδρογόνου σε μεγάλες αποστάσεις χρησιμοποιώντας μεθανόλη ως φορέα υδρογόνου.

Ανατέθηκε: Κωνσταντίνος Βουτσάς